امروز بيست و پنجم ذيالقعده و برابر با روزی است که کره زمين از زیر خانه کعبه متولد شد. زمینی که محل نشو و نمای «عشق» است؛ ...
چنانكه عاشقترین عارفِ روزگاران امام علي(ع) چنین توصیفش میکند: «و خداوند زمين را آفرید، که دریایی سبز و روان، آن را بر دوش میکشد. زمین در برابر فرمان خداوند متعال فروتن و در برابر شکوه خداوندیاش همیشه تسلیم است». براستي زمين زيباست. زیرا مهد عشق است و آیینه غروب عاشورا؛ غروبی که هر روز، آتش دلِ زمین را بر پرده «شفق» میآویزد و صیحه فرشتگان را بر ساحل دلها میکوبد! و چه زيبا مهربان پروردگار هستي آفرين در خلقت زمين فرمود: «زمين را مهدآرامش و قرار آفريدم.» و اين گونه بود كه زمین آفریده شد، تا کعبه، ـ این صندوق اسرار خداوند ـ جهتنمای گم کردگان راه، در کهکشانها باشد! زمین آفریده شد، تا هرکسی بتواند بدیها و خوبیهای خویش را در آیینه خاک، به تماشا بنشیند! و سرانجام زمين آفريده شد تا انسانيت و اخلاق در مدار عشق الهي قرار بگیرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.